De “domste” in de vergaderzaal zijn blijkt een uitdaging
Vragen stellen vraagt lef en vertrouwen
Onlangs kwam een LinkedIn post voorbij van Simon Sinek waarin hij het had : de “domste” in de vergaderzaal. Dat hij bij complexe materie, altijd diegene is die vragen blijft stellen tot hij het begrijpt. Vragen stellen in een volle vergaderzaal vraagt lef en vertrouwen. Sterker nog, daarna kan hij diezelfde materie vertalen in woorden die door iedereen begrepen worden. Schitterende gave toch!
Hij geeft meteen een voorbeeld over een consultant die een toelichting geeft tijdens een directiecomité waarbij ook Simon Sinek aanwezig was. Pas nadat hij meer uitleg gevraagd had, konden de directieleden toegeven dat zij het eveneens niet begrepen hadden.
En dat … is echt niet altijd mogelijk!
Welke zaken spelen hier een rol?
Kan jij voldoende rekenen op die natuurlijke kracht binnenin jezelf om eerlijk te zijn en toe te geven dat je vragen hebt, om een zekere kwetsbaarheid te tonen als individu in een groep en tegelijkertijd hoe sta jij er tegenover als iemand dit wel durft? Soms last van irritatie of plaatsvervangende schaamte als iemand tot vervelens toe vragen blijft stellen? Durf jij je te laten coachen op lef en vertrouwen om kwetsbaarheid te mogen tonen?
En tegelijkertijd
Staat het team waartoe jij behoort het toe om vragen te stellen? Kan jij als lid van het team vertrouwen stellen in de anderen om jezelf zo kwetsbaar op te stellen? Vertrouwen die ervoor zorgt dat je niet afgerekend zal worden op het feit dat je iets niet onmiddellijk begrijpt. Dat je achter de rug niet bekeken wordt als “de domste de vergaderzaal” en dan ook nadien nog als dusdanig over de tong gaat in de organisatie. Vinden zij ook dat het lef en durf vraagt om vragen te stellen in een volle vergaderzaal?
Onderling vertrouwen is de basis van elk goed en efficiënt team. En dit vertrouwen vraagt dan ook het mogen tonen van een zekere kwetsbaarheid als teamlid, ongeacht de rol die het teamlid inneemt. Zelfs bij ogenschijnlijk goed functionerende teams is dit vertrouwen echter niet steeds voldoende aanwezig en dus een werkpunt.
Hoe gaan we hiermee om als teamcoach?
Als teamcoach is dit dikwijls het eerste waar we mee aan de slag gaan tijdens een coaching. Het begeleiden en installeren van een zeker kameraadschap waar ieders sterktes en zwaktes gekend zijn of bespreekbaar zijn. Waar iemand zonder gêne mag toegeven “maar dat heb ik nu niet begrepen zulle” of onzeker mag aangeven “dat kan ik niet hoor” en dus gewoon vragen mag stellen. Dit is voor het individu en voor het team een behoorlijk leerproces met vallen en opstaan. We doen dit op een eenvoudige wijze met praktische en laagdrempelige oefeningen. Geef jij leiding aan een team die hierop nog beter kan en wil je hen laten coachen? Lees meer over teamcoaching.
Lees hier meer over Nadja Willems | coaching en training.